Herken je dat gevoel? Sinds twee weken word ik iedere dag wakker met de schrik dat ik een nare droom heb gehad. Om vervolgens te beseffen dat het geen nare droom was, maar de bittere realiteit.
De hele wereld staat op zijn kop. Deze crisis raakt iedere organisatie en ieder mens. De ene organisatie kan het werk niet aan, bij de andere organisatie valt de dienstverlening of productie helemaal stil. Er is paniek. Mensen lopen risico’s door naar het werk te blijven gaan. Of worden gedwongen thuis te werken, in combinatie met thuisonderwijs aan hun kinderen. Dit vraagt veel van ons allen, dat is zeker.
En tegelijkertijd brengt deze tijd ook veel moois. Ik zie zoveel creativiteit en positiviteit loskomen. Wat een energie en hartverwarmende initiatieven. En kijk naar de flexibiliteit en snelheid waarmee zaken worden geregeld, wat normaal weken duurt kan nu ineens in een dag. Vergaderingen worden afgezegd of sterk ingekort. Er wordt beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van medewerkers en burgers. Mensen zoeken verbinding met elkaar en gaan andere samenwerkingen aan. Veel bedrijven hebben de behoefte om het goede te doen en mensen willen iets bijdragen vanuit hun talent. Zonder dat daar meteen een hoge rekening tegenover staat. Een greep uit afgelopen week: Mijn yogajuf appt dagelijks een meditatie. Mijn internetprovider stelt kosteloos meer data en tv-pakketten beschikbaar. De museumkaart geeft toegang tot online rondleidingen zodat ik toch nog kan genieten van kunst. De lokale boekenwinkelier fietst bestelde boeken rond. De supermarkt gaat een uur eerder open, speciaal voor de ouderen.
Het lijkt wel alsof iedereen terug gaat naar zijn kern: wat heeft de wereld nodig en waar ben ik van? En vervolgens in actie komt. Reflectie in een snelkookpan. Meer dan ooit komen mensen er nu achter of ze werk doen dat voor hen betekenisvol is. Of ze in een organisatie werken waar ze zich ‘thuis’ voelen. Hoe ze hun talenten het beste kunt inzetten voor anderen. Organisaties vinden slimme en flexibele manieren van samenwerken. Teams denken actief na hoe ze onderlinge verbinding kunnen houden.
Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren ‘als straks alles weer normaal wordt’. Kunnen we met zijn allen de opbrengst van nu vasthouden? Door flexibel te blijven en te doen wat echt van betekenis is. Door verbinding te blijven zoeken en buiten de hokjes te blijven denken. Of valt iedereen terug in oude patronen?
Ik hoop het eerste. Laten we dit zien als een kans.
Zelf werk ik bij eelloo, een organisatie die het graag net even anders doet. We hebben geen vaste afdelingen of functies. We hebben veel autonomie en stellen mensen centraal. We hebben online inzicht in elkaars talenten en in het werk dat er te doen is, zodat we de projecten op een organische manier kunnen verdelen. In deze tijd een groot voordeel, kom ik achter.
Misschien ben je op zoek naar inspiratie? Voor hoe je deze situatie positief kan aanpakken en hoe het straks verder moet? Onze manier van werken hebben we op papier gezet. Neem een kijkje op https://eelloo.nl/rhplayground/ en download ons Handboek.
Wil je meer weten? Neem gerust contact op Inge of met de collega’s van support via support@eelloo.nl of via 088 100 47 77.
