Vanochtend hoorde ik op de radio dat veel Nederlanders last hebben van de after-holiday dip. De tip was om een leuke vakantiefoto op je bureaublad te zetten, meteen een nieuwe vakantie te plannen of om pas halverwege de week te beginnen zodat je daarna snel weer weekend hebt. Ook ik had gisteren niet heel veel zin om na drie weken Italiaanse ontspanning weer aan de slag te gaan. Niets vreemds dus. Of was er meer aan de hand? Ik merkte dat ik me toch een beetje zorgen maakte. Vind ik mijn werk nog wel leuk genoeg? Moet het roer om?
Ik scande tijdens het autorijden of mijn baan nog voldoet aan de drie belangrijkste voorwaarden voor mensen om gelukkig te kunnen zijn in het werk:
- Ervaar ik gevoel van competentie?
- Heb ik voldoende autonomie?
- Voel ik mij verbonden met mijn organisatie en met mijn collega’s?
Gelukkig kan ik hier drie keer ja op antwoorden. Ik heb een expertise, ik word gewaardeerd en kan me ontwikkelen. Misschien mis ik de laatste tijd wat uitdaging maar daar kan ik zelf iets aan doen. Ik krijg de vrijheid om mijn eigen projecten te kiezen en mijn werk te doen op een manier die bij mij past. Ik word gestimuleerd om verantwoordelijkheid te nemen, heb geen leidinggevende maar wel toegang tot relevante informatie. Ik werk bij een leuke club die mooie producten maakt en een inspirerende missie heeft. Ik hoor erbij. De sfeer is goed, we werken prima samen en doen regelmatig leuke dingen met elkaar. Okee, dat is een geruststelling. Met mijn werkomgeving zit het wel goed. Een tandje dieper dan maar. Vind ik mijn werk ook zinvol? Ben ik van waarde?
Vertellen: Voor ieder mens is het belangrijk dat hij zijn eigen verhaal kent en vertelt om zichzelf en de wereld beter te begrijpen. Afgelopen jaar ben ik daarom bezig geweest met mijn verhaal. Ik heb mijn inspiratie- en energiebronnen onderzocht en mijn belangrijkste levenslessen op een rij gezet. Ik heb nagedacht over wat voor mij belangrijk is en wat mijn toekomstdromen zijn. Ik heb hierover gesproken met mensen in mijn omgeving en de vertaling gemaakt naar mijn werk.
Verkennen: Een persoonlijk motiverend, hoger doel geeft richting in iemands leven. Als je weet wat je doel is, dan weet je ook wat je te doen staat. Als je vervolgens dagelijks tijd besteedt aan je doel, ervaar je meer betekenis in wat je doet. Ik weet intussen al vrij goed wat mij motiveert, nu moet ik mijn doel nog scherp zien te krijgen.
Verbinden: Dit gaat over echt contact maken met andere mensen. Anderen waarderen en je gewaardeerd voelen. Onderdeel zijn van het grotere geheel. Betekenis ervaren in je werk gaat over dat je via werk, direct of indirect, van betekenis bent voor anderen. Voor mij is het bijvoorbeeld belangrijk dat ik veel contact heb met klanten en collega’s zodat ik resultaat zie van mijn werk en weet wat wel en niet wordt gewaardeerd aan onze producten.
Verwonderen: Als mensen zich alleen maar concentreren op doelen en successen, vernauwt hun blik. Inspiratie en nieuwe energie krijg je pas wanneer je de dagelijkse routine doorbreekt. Juist in deze tijd waarin we bijna overprikkeld raken moeten we soms even de klok stilzetten, de mobiel uitzetten en genieten van een concert, een museum of jezelf toestaan om een half uur voor je uit te staren. Verwonderen heb ik afgelopen jaar echt te weinig gedaan. De combinatie van jonge kinderen, een sociaal druk leven en mijn leuke werk was misschien net iets teveel van het goede. Ik merkte in de vakantie ook dat ik vrij rusteloos werd omdat ik te weinig te doen had. Maar ik merkte ook dat ik het heerlijk vond dat er geen planningen en schema’s waren.
Al rijdend kom ik tot de conclusie dat ik nog prima op mijn plek zit bij eelloo. Ik neem me voor om mijn persoonlijk doel de komende weken scherp te krijgen door nog eens goed naar mijn verhaal te kijken en een concreet plan te maken wat ik het komend jaar wil bereiken. Mijn tweede voornemen is juist om buiten mijn werk minder te plannen en tijd te maken voor spontane ingevingen. Mijn derde voornemen is om een klein boekje in mijn tas te stoppen waar ik allerlei gedachten en ideetjes in kan schrijven die bij me op komen tijdens het niets doen.
Mooi. Nu eerst maar even genieten van mijn welverdiende after-holiday dip!
Deze blog is geschreven door Inge van Nispen
